حقوقی؛ آگاهی عمومی، ۱۵
چگونگی جبران خسارت ناشی از حمله به محیط زیست در جنگ
به گزارش سیاسی، یک حقوقدان و عضو هیأت علمی دانشگاه، به دنبال حملات اخیر رژیم صهیونیستی و تخریب های گسترده محیط زیستی ناشی از این تجاوزات، در رابطه با چگونگی جبران خسارت از جانب این رژیم توضیح داد.
کمال رئوف حقوقدان و عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی در گفت و گو با خبرنگار مهر با اشاره به حملات اخیر رژیم صهیونیستی به کشورمان بیان داشت: یکی از آثار مخرب تجاوزات اخیر تروریست های صهیونیست با همدستی آمریکای جنایت کار به کشور عزیزمان ایران، تخریب و ورود خسارت به محیط زیست است.
وی اضافه کرد: درباب چگونگی جبران خسارت ناشی از این حملات به محیط زیست کشورمان توسط صهیونیست ها و دولت آمریکا این مساله را باید درنظر داشت که کشور ما رژیم اشغالگر قدس را به عنوان یک دولت به رسمیت نشناخته و به این علت قواعد مربوط به دولت خارجی متخاصم در مورد آن صدق نمی کند، اما دولت آمریکا به عنوان کشور خارجی متخاصم از نظر سیاست خارجی ایران، مشمول قوانین بین المللی است و باید به این مساله از دو منظر نگاه کرد.
این استاد دانشگاه اظهار داشت: در ابتدا وضعیت حقوقی جبران خسارت ناشی از حملات صهیونیست ها به محیط زیست کشور ایران را باید از نظر یک سازمان تروریستی بین المللی، موضوع را مورد بررسی قرار داد.
وی اضافه کرد: بر این مبنا می توان برمبنای قوانین و مقررات کیفری نظام حقوقی ایران این سازمان تروریستی بین المللی و عناصر مربوط به آنرا تحت تعقیب قرار داد. با این وصف، دولت ایران ضمن تحت تعقیب قرار دادن کلّیت این سازمان و عناصر حقیقی و حقوقی مربوط و وابسته به آن جهت مجازات نمودن آنها، بمنظور جبران کلیه خسارات وارده به محیط زیست، می تواند کلیه اموال مربوط به این سازمان مجرم و نیز اعضاء حقیقی و حقوقی دخیل یا وابسته به آنرا هر کجا که بیابد یا دسترسی داشته باشد، شامل حساب های بانکی، کشتی ها و یا اموال منقول و غیرمنقول این سازمان یا افراد حقیقی و حقوقی دخیل در آن و یا مربوط و وابسته به آنرا مصادره نماید.
وی بیان داشت: اما درباب دولت آمریکا برمبنای قوانین و مقررات نظام حقوقی ایران همچون قانون رسیدگی به دعاوی مدنی مقابل دولت های خارجی مصوب ۱۳۹۱ و قانون الزام دولت به تعقیب جبران خسارت ناشی از اقدامات و جنایات آمریکا مقابل ایران و اتباع ایرانی مصوب ۱۳۹۵ و قانون اقدام متناسب و متقابل دولت جمهوری اسلامی در اجرای برجام مصوب ۱۳۹۴ و قانون رویارویی با اقدامات تروریستی دولت آمریکا مصوب ۱۳۶۸ و قانون رویارویی با نقض حقوق بشر و اقدامات ماجراجویانه آمریکا مصوب ۱۳۹۶ بوسیله حمایت سازمان تروریستی اسرائیل بوسیله لشکرکشی به خاورمیانه و در اختیار قراردادن پایگاه های نظامی و ناوهای جنگی، هواپیماها و تجهیزات کشتار جمعی، به رژیم منحوس صهیونیست، تجهیز کامل و پرداخت کمک های مالی نظامی و تسلیحاتی، حمله موشکی و هوایی و الکترونیکی به پدافند هوایی کشور در زمان حملات هوایی و موشکی صهیونیست ها و نیز پشتیبانی و حمایت های مالی، اطلاعاتی، امنیتی و سیاسی در حملات تروریستی در طول ۱۲ روز از تاریخ ۲۳ خرداد ماه تا ۴ تیرماه ۱۴۰۴ می توان تحت تعقیب قرار داد.
این حقوقدان افزود: از نظر قواعد و مقررات بین الملل و برمبنای عرف بین الملل همچون نقض قواعد آمره به استناد طرح مسئولیت بین المللی دولت ها مصوب اوت ۲۰۰۱ کمیسیون حقوق بین الملل سازمان ملل متحد «ARSIWA»و همین طور بند ۴ ماده ۲ منشور ملل متحد، هرگونه تهدید یا استفاده از زور مقابل تمامیت ارضی یا استقلال سیاسی هر کشوری، یا هر عمل دیگری که با اهداف ملل متحد مغایرت داشته باشد، غیرمجاز است. این اصل، یکی از با اهمیت ترین اصول حقوق بین الملل و منشور ملل متحد است و به عنوان "اصل عدم توسل به زور" شناخته می شود.
رئوف اظهار داشت: همین طور باتوجه به گزارش ها و نظارت های بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی IAEA بر اساس صلح آمیز بودن کارهای هسته ای ایران، حمله غیرقانونی و نامشروع ارتش آمریکا به تأسیسات هسته ای فردو، اصفهان و نطنز یک دهن کجی بزرگ به اعضاء معاهده NPT که شامل ۱۸۶ کشور جهان (به جز اسرائیل، کره شمالی، هند و پاکستان) است محکوم می باشد. برای الزام بین المللی دولت متجاوز آمریکا در جبران خسارات وارده به محیط زیست ایران، می توان به کنوانسیون تغییر محیط زیست که در سال ۱۹۷۶ توسط کشورهای عضو سازمان ملل متحد به تصویب رسید و پروتکل الحاقی اول به کنوانسیون ژنو مصوب ۱۹۷۷ بویژه مواد ۲۳ و ۳۳ پروتکل مزبور که برمبنای آن «هرگونه روش جنگی که سبب خسارات گسترده طولانی مدت و شدید به محیط زیست طبیعی گردد، ممنوع است»، می توان استناد نمود.
وی اضافه کرد: بند ۳ ماده ۳۵ پروتکل مزبور کاربرد روش ها و ابزار جنگی را که هدف از آنها خسارت گسترده، شدید و طولانی مدت در محیط زیست طبیعی است یا احتمال دارد چنین خساراتی را وارد نمایند ممنوع می سازد. ماده ۵۵ پروتکل مزبور با عنوان «حفاظت از محیط زیست طبیعی» بر لزوم صیانت از محیط زیست در مقابل لطمه های گسترده در جنگ ها اشاره کرده و این حفاظت شامل ممنوعیت استفاده از روش ها یا وسایل جنگی می شود که منظور از آن وارد آوردن چنین صدمه ای به محیط زیست طبیعی بوده، یا احتمال وارد آمدن چنین صدمه ای می رود، منشور جهانی طبیعت مجمع عمومی ملل متحد در سال ۱۹۸۲ که به سبب بند ۵ آن: «باید طبیعت را در مقابل صدمات ناشی از جنگ و سایر کارهای خصمانه در امان داشت» و کنوانسیون های لاهه، کنوانسیون های ژنو ۱۹۴۹ و پروتکل اول الحاقی به کنوانسیون های چهارگانه ژنو ۱۹۷۷، اساسنامه دیوان بین المللی کیفری و کنوانسیون انمود (Enmod) هرگونه لطمه به محیط زیست را در مخاصمات بین المللی از جانب طرف دولت ناقض، مخاطره آمیز و مسئولیت آور می دانند.
این حقوقدان افزود: قطعنامه های کنفرانس عمومی آژانس بین المللی انرژی اتمی خصوصاً در سال ۱۹۹۰ هرگونه حملات نظامی و تهدید مقابل تأسیسات هسته ای صلح آمیز را ممنوع دانسته و آنرا نقض اصول منشور ملل متحد، حقوق بین الملل و اساسنامه آژانس می داند. از آنجا که حملات مسلحانه آمریکا به تأسیسات هسته ای می تواند منجر به آزادسازی مواد رادیواکتیو و نتایج جدی در داخل و خارج از مرزهای کشور شود نتایج جدی برای مردم ایران، منطقه و فراتر از آن دارد.
وی اشاره کرد: من حیث المجموع دولت آمریکا و سازمان تروریستی وابسته به آن (اسرائیل) و نیز کلیه اشخاص حقیقی و حقوقی دخیل در تجاوزات اخیر که منجر به لطمه و ورود خسارات گسترده، پایدار و شدید به محیط زیست طبیعی کشور ایران شده یا می شوند، دارای مسؤولیت کیفری و نیز مسئول جبران خسارات وارده است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب